Op de vlucht
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg René, Paul & Johan
18 September 2015 | Duitsland, Monschau
Onder de tonen van de Dire Straits – Walk of life, starten we onze rit naar Monschau. Al snel spoeden we ons, met voor Hollandse begrippen hoogst illegale snelheden, naar Roetgen. Dit is de startplaats van onze wandeling dit weekend. Drie mannen op de vlucht voor overvolle agenda’s en stress, op zoek naar rust in de kop en kilometers natuurschoon voor de voeten. De zon begeleidt ons op onze trip.
Niet alleen tijdens de rit maar de hele dag mogen we van dit aangename gezelschap genieten. Begeleidt door kabbelend water, het heeft hier de afgelopen dagen ook flink geregend, en het ruisen van de wind door de bomen banen we ons een weg door de prachtige natuur. Soms is het meer waden dan banen, bij tijd en wijle is het pad behoorlijk modderig, maar we boeken voldoende vooruitgang.
Dat moet ook wel want we zijn de dag niet helemaal goed begonnen. Door het niet goed aflezen van de navigatieapparatuur hebben we enkele kilometers lang, onnodig langs een drukke verkeersweg gelopen en hebben we, gezellig keuvelend, een afslag gemist. Maar daarom niet getreurd de natuur is er niet minder om. Het groen steekt mooi af tegen het blauw dat op zijn beurt weer omkaderd wordt door mooie witte wolken.
Onderweg worden de mooie gesprekken afgelost door evenzo mooie stiltes en genieten wat de omgeving ons toont. Wel op blijven letten waar je je voeten neerzet, want voor je het weet sta je tot aan je enkels in de modder.
Lunchen doen we op de rand van een bruggetje midden in het bos. De van thuis meegebrachte bammetjes smaken prima. Helemaal in zo’n omgeving als deze. Ondertussen ruist de wind nog steeds door de bomen en kabbelt het water onder ons door.
In Monschau , eindpunt van deze etappe, belonen we ons met een heerlijk glas bier en “begluren” we het publiek om ons heen. Er is zo altijd wel wat te zien. Dit houden we vol totdat het tijd is om de bushalte op te zoeken en de bus naar Roetgen te nemen en de auto op te halen. Tevergeefs wachten we zo’n drie kwartier op de bus. Navraag leert ons dat de bushalte niet (meer) is daar wij zo braaf onder het bordje bushalte zitten te wachten, maar aan de ander kant van de Altstad.
Uiteindelijk, na nog een half uur wachten aan de andere kant van Monschau pakken we de bus terug en halen we de auto op, nog snel wat boodschappen doen voor morgen en dan op weg naar ons verblijf voor dit weekend. De “Feriën-Wohnung” die we gehuurd hebben bij Rosi tart elke beschrijving. Groot, ruim en van alle gemakken voorzien. Echt helemaal super, we hebben drie slaapkamers. Ieder heeft dus een kamer voor zich.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd pakken we de auto om nog een hapje te gaan eten. We komen terecht bij Grappa, een Italiaans restaurant waar “Die Mama” de scepter zwaait. Als we binnen komen is er nog geen plaats voor ons, net als voor het gezelschap van 6 dat na ons binnenkomt maar wél gereserveerd had. Als een soort witte tornado schiet “Die Mama” door de zaak, ondertussen iedereen in de zaak mee laten genieten van een zelf uitgesproken ooggetuigenverslag, zeer vermakelijk allemaal. Tig keer komt ze langs met de mededeling: “Moment mal”. Wij liggen in een stuip
Uiteindelijk komt er een tafel vrij en kunnen we letterlijk en figuurlijk aan tafel. We genieten van een heerlijke uiensoep en dito pizza. Ondertussen vermaken we ons kostelijk met onze gastvrouw. René “koketteert” met z’n Italiaanse woordenschat. Oftewel hij steekt er eigenlijk de draak mee en onze gastvrouw speelt vrolijk mee. Zo wordt het nog een vermakelijke avond. Een mooie afsluiting van de dag.
Niet alleen tijdens de rit maar de hele dag mogen we van dit aangename gezelschap genieten. Begeleidt door kabbelend water, het heeft hier de afgelopen dagen ook flink geregend, en het ruisen van de wind door de bomen banen we ons een weg door de prachtige natuur. Soms is het meer waden dan banen, bij tijd en wijle is het pad behoorlijk modderig, maar we boeken voldoende vooruitgang.
Dat moet ook wel want we zijn de dag niet helemaal goed begonnen. Door het niet goed aflezen van de navigatieapparatuur hebben we enkele kilometers lang, onnodig langs een drukke verkeersweg gelopen en hebben we, gezellig keuvelend, een afslag gemist. Maar daarom niet getreurd de natuur is er niet minder om. Het groen steekt mooi af tegen het blauw dat op zijn beurt weer omkaderd wordt door mooie witte wolken.
Onderweg worden de mooie gesprekken afgelost door evenzo mooie stiltes en genieten wat de omgeving ons toont. Wel op blijven letten waar je je voeten neerzet, want voor je het weet sta je tot aan je enkels in de modder.
Lunchen doen we op de rand van een bruggetje midden in het bos. De van thuis meegebrachte bammetjes smaken prima. Helemaal in zo’n omgeving als deze. Ondertussen ruist de wind nog steeds door de bomen en kabbelt het water onder ons door.
In Monschau , eindpunt van deze etappe, belonen we ons met een heerlijk glas bier en “begluren” we het publiek om ons heen. Er is zo altijd wel wat te zien. Dit houden we vol totdat het tijd is om de bushalte op te zoeken en de bus naar Roetgen te nemen en de auto op te halen. Tevergeefs wachten we zo’n drie kwartier op de bus. Navraag leert ons dat de bushalte niet (meer) is daar wij zo braaf onder het bordje bushalte zitten te wachten, maar aan de ander kant van de Altstad.
Uiteindelijk, na nog een half uur wachten aan de andere kant van Monschau pakken we de bus terug en halen we de auto op, nog snel wat boodschappen doen voor morgen en dan op weg naar ons verblijf voor dit weekend. De “Feriën-Wohnung” die we gehuurd hebben bij Rosi tart elke beschrijving. Groot, ruim en van alle gemakken voorzien. Echt helemaal super, we hebben drie slaapkamers. Ieder heeft dus een kamer voor zich.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd pakken we de auto om nog een hapje te gaan eten. We komen terecht bij Grappa, een Italiaans restaurant waar “Die Mama” de scepter zwaait. Als we binnen komen is er nog geen plaats voor ons, net als voor het gezelschap van 6 dat na ons binnenkomt maar wél gereserveerd had. Als een soort witte tornado schiet “Die Mama” door de zaak, ondertussen iedereen in de zaak mee laten genieten van een zelf uitgesproken ooggetuigenverslag, zeer vermakelijk allemaal. Tig keer komt ze langs met de mededeling: “Moment mal”. Wij liggen in een stuip
Uiteindelijk komt er een tafel vrij en kunnen we letterlijk en figuurlijk aan tafel. We genieten van een heerlijke uiensoep en dito pizza. Ondertussen vermaken we ons kostelijk met onze gastvrouw. René “koketteert” met z’n Italiaanse woordenschat. Oftewel hij steekt er eigenlijk de draak mee en onze gastvrouw speelt vrolijk mee. Zo wordt het nog een vermakelijke avond. Een mooie afsluiting van de dag.
-
18 September 2015 - 23:24
Wolly:
Dag Mannen,
Wat is het leuk om zo een klein beetje mee te genieten. Gelukkig reed er wel een bus -
19 September 2015 - 08:38
Petra :
Hallo mannen
Geweldig verhaal en geloof graag dat de natuur mooi is, hebben jullie op het plein in Monschau een biertje gedronken! Zo mooi daar!!
Hahaha wij hebben wat met wandelen en openbaar vervoer!
Geniet samen van jullie heerlijke wandelweekend xxxx -
19 September 2015 - 10:47
Marleen:
Hee Peet, herken je de stoeltjes op het terras. Hebben wij in het voorjaar ook gezeten. Haha Paul en Jo, hadden jullie heimwee??.
Klinkt weer heel gezellig met zijn drie, maar er mag gelachen worden hoor voor de foto -
19 September 2015 - 19:16
Petra:
Haha Marleen had de foto's nog niet bekeken, was toch een ontspannen weekend!!!
En ja terras herken ik, klein beetje jaloers het was er zo leuk. Maar ze kunnen in ieder geval op terras zitten -
29 September 2015 - 10:03
Cees Sleven:
Heb dit verslag uit de bak "Spam" gevist (?), vandaar mijn late reactie. Maar daarom niet minder gemeend!
Leuk een reisje mee te maken in een bekende omgeving. En ook nog in een vertrouwd jaargetijde. Ik volg jullie op de voet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
