Niet zonder hindernissen

Vandaag is het dan eindelijk zover, ons wandelweekend gaat starten. Ondanks het vroege tijdstip 'spring' ik monter uit bed, was me, kleed me aan en doe de laatste dingen in de camper (incl. diesel in de tank). So far so good.

Ook zie ik dat er wel wat olie mag worden bijgevuld. Dan begint het. Ik meen te weten dat ik nog een fles heb staan. Maar die is nergens te vinden. Dan maar onderweg kopen. Maar de eerste twee tankstations hebben niet de juiste olie, shit.

Ondertussen ben ik in Arnhem, loopt het tegen achten en rij ik, met Jo en Rene langs de Citroen-dealer. Nou die hebben olie!!! Alleen een fles whiskey is nog duurder! Maar a la, we kunnen op pad.

Bij Venlo is, volgens TomTom, de snelweg op. Hij leidt ons binnendoor en als we dan eindelijk weer bij de snelweg zijn hebben onze Duitse vrienden de oprit afgesloten.

Terwijl TomTom roept: "Probeer om te keren", zoeken we een alternatieve route. Dit gebeurd ons vlak voor Manderscheid ook nog een keer. Maar we vinden toch ons doel: een soort antroposofische camping annex kindervakantiedorp en we slaan kamp op. Het is ondertussen 12:00u.

Om 13:10u pakken we de bus en een groepskorting door samen met twee Duitse wandelaars een kaartje te kopen naar Daun. We stappen, weer dankzij diezelfde wandelaars uit bij de juiste halte. Leuk zulke Duitsers. We hadden anders mooi een halte verder genomen.

Onder een bewolkte hemel gaan we van start. Wij wel, maar m'n Garmin GPS kan maar geen satellieten vinden. Als dat uiteindelijk wel lukt lopen we op een pad parallel aan het Lieserpfad. Na dit te hebben gecorrigeerd lopen we de rest van de dag zonder hulp van de Garmin, het pad is goed bewegwijzerd.

Het is een fraai wandeling met wat stijgingen, maar geen echt onoverkomelijke. We lopen tot we onze eerste en enige restauratieve gelegendheid. Weinig uitnodigend, bovendien lijkt het gesloten. We nemen plaats aan een picknicktafel en halen wat brood uit onze rugzak. Plots staat er een roodharige "zeug" voor ons. We mogen hier niet picknicken! Dus maar koffie besteld.

Het laatste deel van de wandeling is echt fraai. Een smal hoog pad boven de Lieser voert ons richting Manderscheid. We zien aan de bordjes dat we bijna "thuis" zijn. Om 18:00u bereiken we Manderscheid.

Na het 'verplichte' bier, zetten we de tent op, trekken een fles wijn open, maken eten en hebben het heeeel gezellig. Jammer dat er geen Wifi is, ik zit het verhaal eerst op m'n telefoon op te 'schrijven'. Helaas blijkt zondag pas, dat deze App niet goed meer werkt sinds de update van de programmatuur van m'n iPhone.

Maar al met al een gelsaagde start. Zaterdag hebben we een langere en iets zwaardere etappe voor de boeg. Nu gaat de dop op de Whiskeyfles, net op tijd hij is bijna leeg.